- rumień czasami z lekkim obrzękiem skóry,
- niewielki świąd skóry (w zaawansowanym stadium intensywniejszy),
- połyskująca, przetłuszczona skóra,
- białe bądź żółte łuski pokrywające zmiany chorobowe (odchodząc płatami dają obraz łupieżu),
- zmiany na twarzy występujące głównie w obrębie fałdu nosowo-wargowego, wokół brwi, w okolicach nosa, w górnej części policzków oraz przy linii włosów. Najczęstszą lokalizacją zmian jest skóra owłosiona głowy. Rzadziej pojawiają się one na klatce piersiowej.
Wypryski łojotokowe nie zawsze utrzymują się przez cały rok. Choroba ma charakter sezonowy, co oznacza, że przez jakiś czas objawy są niezauważalne. Najczęściej powracają w chłodnych miesiącach.
Trudno wskazać jednoznaczne przyczyny łojotokowego zapalenia skóry. Badania nad chorobą dalej trwają i mają na celu bliższe poznanie jej natury. Wiemy już, że etiologia łojotokowego zapalenia skóry jest wieloczynnikowa. Na jej rozwój i przebieg wpływają̨ liczne czynniki egzogenne i endogenne.
Jako prawdopodobną przyczynę łojotokowego zapalenia skóry wskazuje się wzmożoną aktywność gruczołów łojowych, nieprawidłową pracę układu odpornościowego, zaburzenia hormonalne oraz przyspieszenie procesu odnowy komórek naskórka i jego rogowacenia.
Takie środowisko okazuje się sprzyjać drożdżopodobnym grzybom Malassezia furfur. Ich nadmierna kolonizacja jest uważana za jedną z głównych przyczyn rozwoju łojotokowego zapalenia skóry. Stan zapalny pojawia się w wyniku działania produkowanych przez Malassezia furfur toksyn bądź́znacznej aktywności lipazowej komórek drożdżaka, w wyniku czego dochodzi do uwolnienia wolnych kwasów tłuszczowych (powstałych z rozkładu trójglicerydów) oraz kwasu arachidonowego, co klinicznie manifestuje się stanem zapalnym oraz nadmiernym złuszczaniem skóry.
Wyróżnia się wiele czynników zwiększających podatność na ŁZS. Wśród nich można wymienić zaburzenia hormonalne, osłabioną odporność, niezdrową dietę, nadmierną lub niedostateczną ekspozycję na promienie słoneczne, niewłaściwą pielęgnację, która połowicznie usuwa sebum nagromadzone na skórze lub podrażnia skórę, a nawet długotrwałe przebywanie w zanieczyszczonym środowisku. Istnieje również podejrzenie, że rozwojowi zapalenia sprzyjają choroby psychiczne oraz neurologiczne.